Akaroa

Akaroa, 19 februari
(geschreven door Leo)
Wat een begin van deze dag. Avondrood brengt regen in de sloot. Dat was de slogan van gisteren, maar vandaag beginnen we met morgenstond heeft goud in de mond! Deze morgen en de rest van de dag worden we verblijd door een ovatie van warmte en zonneschijn.
Iedereen heeft een vervelende nachtrust achter de rug en wellicht te wijten aan de kussens, die na bijna 5 weken niet meer het comfort leveren, welke wij gewend zijn. Het wordt tijd dat we weer eens een in echt bed gaan slapen (nog twee nachten!).
Toch wel enigzins uitgeslapen en na het ontbijt te hebben verorberd zijn we naar het dorp toegelopen. De camping waarop we verblijven ligt op 400 meter hoogte boven het dorp dus vereiste wat daal- en klimwerk. Akaroa kent een koloniaal verleden van zowel Franse en Engelse invloeden en dat is te zien aan de bouwstijl van enkele huizen en de diverse opschriften,, die op huizen en winkels zijn aangebracht.
Het is een gezellige havenstad en kent in de wintertijd +/- 500 inwoners en in de zomertijd (Kerstmis en Nieuwjaar) het tienvoudige.
Nadat er enkele souverniraankopen zijn verricht lopen we richting haven en Gijs en ik maken een “natuurcruise”door de baaien, die deze Oostkust kent. Jacqueline en Ludgard zwaaien ons uit en besluiten om het na de lunch rustig aan te doen en lopen terug naar de camping.
De cruise voert ons langs diverse baaien en mooie vergezichten en culturele bezienswaardigheden, waaronder b.v. Onuku Village (Maori-dorp, waar je uitgenodigd dient te worden om het dorp te bezoeken door een lokale Maori-bewoner. Ook is er wederom een zalmkwekerij in een van de baaien.
We varen vlakbij de zgn. Cathedral Cave, waarvan we er eerder al een aantal van vernomen hebben. Er is namelijk ook een Cathedral Cave in de “Catlins”.
Al varende naar de kop van de baai, waar deze de South Pacific aanraakt worden we plotsklaps verrast door een aantal kopopstekende pinguins. Deze pinguins zijn echter zo snel en duiken snel weer onder dat we ze niet gefilmd en gefotografeerd krijgen. U dient ons derhalve op ons woord te geloven.
Wat we wel kunnen fotograferen en filmen zijn zeeleeuwen (of zeehonden), zeevogels, welke naam ze dan ook mogen hebben en jawel, hectordolfijnen! Dicht bij de boot zwemmen ze er naast, onderdoor, voor en achter. Een prachtig schouwspel van moeertje natuur. Na twee uur spelevaren worden Gijs en eik afgezet in de haven van Akaroa. Helaas staan Jacqueline en Ludgard ons niet op te wachten van deze enerverende cruise. In Nederland wuiven de vrouwen de mannen, die op zee gaan uit en begoeten ze als ze de haven weer binnenvaren, maar helaas. Onze “Urkerdames” zaten lekker in de campingstoel hun boeken te lezen. (ze hebben gelijk!)

De middag werd verder rustig in de schaduw en zon doorgebracht en al sluimerend valt de avond over beide campers en haar bewoners.