Invercargill - Balclutha

Maandag, 15 februari Invercargill - Balclutha
(geschreven door Leo)

Na een druilerige avond kwam de maandagmorgen weer als herboren uit de startblokken. De regen was vertrokken en de zon trachtte door de wolken door haar beste kant aan ons te tonen. Gedurende de dag zou blijken dat, dat aardig gelukt was. Alleen in deze regio hebben we behoorlijk last van “Jantje de Wind”, maar die gaat meestal tegen de avond liggen.
Vandaag staan “The Catlins” op het programma. Wij hebben deze route verkregen van een Nieuw – Zeelander, die we onderweg ontmoette. Hij deelde ons toen mede, dat we deze route niet mochten missen als een van de natuurhighlights van Nieuw-Zeeland. De route, wel bekend als de Southern Scenic route, begint in Fortrose en eindigt in Balclutha. Onderweg heb je nog de keuze tussen de scenic route of de Costal route. We hebben beide routes uiteindelijk gedeeltelijk gereden.
’s Morgens op tijd weer weg en door Invercargill richting Fortrose. Daar worden we bij Waipapa point al meteen verrast door een tweetal spelende zeeleeuwen of zeehonden. We weten nog steeds niet wie wat is. Je mag ze niet al te dicht benaderen maar het lukt ons vrij aardig om films en foto’s ervan te maken. Wel een heel unieke ervaring om van zo dichtbij deze dieren te aanschouwen. Nadat we het stel met rust hadden gelaten zijn we verder gereden naar Slope Point, het uiterste landpunt van Nieuw – Zeeland. Ook hier waren de zgn. “Windswept trees” te zien en hebben we deze in volle glorie kunnen fotograferen. De weg naar Slope Point was niet geasfalteerd en dat betekent stof, stof en stof. In de camper van Jacqueline en Gijs trilde voor de zoveelste maal de magnetron uit haar voegen en de schroeven draaiden vanzelf los. Regelmatig diende Gijs deze ook vast te draaien en later moest Jacqueline al rijdende zelfs de magnetron vasthouden om deze niet helemaal uit zijn ophanging te laten donderen. Af en toe merken we dat de campers niet meer nieuw zijn!
Vanuit Slope point weer richting scenic route om naar de Niagara Falls te gaan. Al snel heb je een vergelijking natuurlijk met zijn zus in Canada, maar het blijkt bij aankomst dat het water zich sneller verplaatst over een rotsblok dan dat we echt kunnen spreken van een waterval. Het informatiebord laat ook aan iedereen weten dat deze watervallen een grapje zijn van een toevallige voorbijganger,. (zie tekst foto)
Koffie, thee, frankfurter worst als lunch gebruikt en de chauffeurs Gijs en Leo weer uitgerust richting Purakauni Falls. De weg baant zich door een heuvelachtig landschap, wat lijkt op de Ardennen, Eifel en Zuid-Engeland. Het landschap toont zich groen, glooiend en de weilanden zijn gevuld met koeien en schapen.
De weg naar de watervallen is wederom niet geasfalteerd en gedurende een rit van veertien kilometer; stof, stof en stof. Er is een boswandeling nodig om de watervallen te kunnen bekijken. Door het bos volgen we al een rustig kabbelend beekje om uiteindelijk een schitterende waaier van vallend water te zien. (zie foto). We lopen weer terug en starten de campers en rijden naar “Nugget Point’, de plaats bij uitstek om zeeleeuwen en pinquins te spotten. De weg ernaartoe, jullie raden het al; stof, stof en nog eens stof, maar aan het eind in een schitterend gelegen baai een aantal pinquins gespot (zie foto) Helaas waren de zeeleeuwen hun heil elders aan het zoeken. Niet gespot. Op de terugweg hebben we Gompie nog gefotografeerd. Hij lag heerlijk met zijn totale lichaam te zonnebaden aan het strand. Inmiddels was het al weer vijf uur ’s middags en dienden we een plaats te vinden voor de overnachting. Veel campings tref je onderweg niet aan, maar in Balclutha treffen we een motorcamp aan. Het camp-officegedeelte deed onze ogen verbazen en de baas stond ons in al zijn omvang en vriendelijkheid te woord. Plaats gezocht en de camper schoongemaakt van alle stof. We hadden de deuren toch goed gesloten vandaag, maar het stof zat op het dashboard, keukenblok, gordijnen, kussens en vloer. Het stof heeft vandaag overal haar sporen achtergelaten en de dag heeft qua natuurbeleving en route veel stof doen opwaaien. Weer een mooie dag in Nieuw-Zeeland