Franz Josef Glacier / Fox Glacier

Franz Josef Glacier, zondag
(geschreven door Leo)
Zondagmorgen en de bergen liggen in de wolken te wachten op de dag die komt. Niet te vroeg opgestaan. Een van de belangrijkste highlights hadden we gisteren al gedaan. Wat biedt ons deze omgeving nog meer: Gletsjer-wandeling, skydiving, raften, wandeltracks. We kiezen voor het laatste. Eerst wandelen we naar de voet van de Franz Josef Glacier via het “Lake”van de gletsjer, die er helaas sinds 1949 niet meer is. Op een van de informatieborden wordt medegedeeld dat de gletsjer zienderogen terug is getrokken sinds de meting in 1865.
De wandeling is niet zwaar en brengt ons inderdaad via de rivier de Waiho naar het uiteinde van de smeltende gletsjer. We zien de blauwe gletsjergloed in de verte al weerspiegelen. Onderweg zijn er diverse watervallen te bewonderen, waarvan het water als een smalle sjerp naar beneden wordt gedrapeerd. Elke keer toch wel bijzonder. Geen enkele waterval is hetzelfde! Toch wel een aparte ervaring om eerst boven de gletsjer te vliegen en de volgende dag ervoor te staan.(zie film en foto’s ) Het zijn twee verschillende werelden. Na de wandeling van ongeveer 2 ½ uur (heen en terug) richting Okarito gereden om de Okarito Trig te wandelen. Okarito is eveneens bekend om de lagoons. De rivier ontmoet het water, wat op het hoogste punt op het informatiebord staat vermeld. De weg naar Okarito was prachtig. Een “binnenweg” met aan de ene kant een kronkelende rivier en aan de andere kant (berg) bezaaid met duizenden varens. Je waant je bijna in het oerwoud. Aangekomen in Okarito (en ook deze “beach”plaats stelt niet veel voor) de rugzak om en de Okarito Trig gewandeld. Deze wandeling deed de kuiten spannen, want de heenweg was nagenoeg alleen maar bergop. Het wandelpad met daarop de provisorische treden (zie foto) deed ons denken aan een oud piratenpad. (We weten niet wat een piratenpad is, maar goed we dachten het wel) Eenmaal boven een groots uitzicht over het strand en zee en de daarbij behorende lagoon. Na even gerust te hebben weer naar beneden en wie denkt dat omhoog al moeilijk is, naar beneden is ook niet eenvoudig. Na hard werken is het zoet rusten dus even aan het strand gezeten om in alle stilte te genieten van omgeving. Ook hier is bijna niemand op het strand waar te nemen. Inmiddels is de zon gaan schijnen en wordt de blanke huid nog eens extra geprikkeld om een bruine kleur te krijgen. Weer richting camping gereden om bij het Lake Mapourika nog een aantal foto’s te maken. We hadden hier kunnen kayaken, maar het weer hield ons vanmorgen uit de boten.
Jacqueline en Gijs waren inmiddels naar Fox Glacier gereden om aldaar de plaatselijke gletsjer te zien. Ook deze gletsjer hebben we gisteren van bovenaf verkend met de helikopter, maar het aangezicht vanaf de grond geeft toch een ander beeld. De Fox Glacier-wandeling leidde hen door het tropisch oerwoudachtig bos en dat was de eerste keer dat de “bos-natuur” in Nieuw-Zeeland zich van een andere kant liet zien. Over het algemeen zijn vooralsnog inhoudelijk de bossen identiek. In ieder geval, diegenen die wij bewandeld hebben met een track.
Na deze wandeldag voor iedereen waren de mannen aan de beurt om hun kookkunsten wederom te vertonen aan het publiek. Het eten was zoals altijd weer smakelijk en alle pannen waren weer leeggegeten. Je krijgt toch wel trek als je de gehele dag in de natuur verblijft.
Morgen vertrekken we richting het zuiden (Southlands) We hebben in het opgestelde reisschema een voorsprong in tijd behaald wat ons wat ruimte schept in de komende veertien dagen om bij de nog resterende highlights wat langer stil te staan. Wat hebben we nog op het programma staan? O.a. Jackons Bay, Lake Wanaka, Queenstown, Milford Sounds, Tenau, Dunedin, Moeraki Boulders.