Casters Beach - Franz Josef Glacier

6-2-2010 Zaterdag
(geschreven door Jacqueline)

Vandaag was het in vele opzichten een spectaculaire dag!
Gijs kon natuurlijk nog niet goed uit de voeten vanwege zijn problemen met zijn rug dus autorijden was er nog even niet bij. Ik moest dus met de camper rijden en dan nog links ook!!!
Dat was dus even wennen zo’n grote bus achter je aan. Vooral het schakelen was in het begin nog niet makkelijk. Maar alles went, zelfs dat. Eigenlijk ging het naar mijn gevoel wel redelijk.
We hadden vanmorgen bij het wegrijden afgesproken dat we niet al te ver zouden rijden gezien het feit dat Gijs dan zolang in een en dezelfde houding zou moeten zitten. Greymouth of omgeving leek ons wel een aardige stop.
De weg liep langs de kust met hier en daar mooie vergezichten, rotsen, de zee etc.
In Punakaiki zijn we gestopt bij de “pancake-rocks”
Dit was werkelijk heel mooi!!! De rotsen lijken opgebouwd uit lagen waardoor ze lijken op een stapel pannenkoeken. Het is moeilijk te beschrijven maar het was geweldig. We hebben daar ongeveer 1 uur rondgelopen en zijn daarna koffie gaan drinken in de plaatselijke bar-cafe.
Gijs was al gaan zitten en kwam in gesprek met een mevrouw. Het bleek dat zij getrouwd was met een Nederlander, een man uit Pijnacker. Zij zelf was van het franse gedeelte van Canada afkomstig. Ze woonde nu 4 jaar in Nieuw-zeeland. We hebben heel gezellig met haar zitten kletsen.
Ze vroeg natuurlijk ook waar wij naar toegingen en vertelde dat er tussen Punakaiki en de Franz Jozef gletcier niet veel spectaculairs meer te zien was. Hierop hebben we dan toch besloten om door te rijden omdat we anders morgen weer een dag in de auto zouden zitten. Gijs vond dat het redelijk goed ging met zijn rug dus durfde hij de rit verder wel aan.
In Greymouth hebben we nog even geld opgenomen en zijn daarna naar een lunchplek gaan uitkijken. Die vonden we buiten de stad. Daar liepen ook een paar Kiwi’s rond. (we hebben ze nu dus eindelijk goed op de foto)
Onze reis vervolgd. De omgeving veranderde enigszins. We gingen weer wat meer het binnenland in waardoor ook de natuur weer een ander karakter kreeg, meer bossen en nu ook meer bloemen langs de weg.
We kwamen bij Whataroa river en Leo zag daar een bord langs de weg waar we koffie konden drinken. Oke de weg afgeslagen en een grondpad op. We kwamen naar een paar honderd meter op een soort parkeerterrein terecht waar een gebouwdje stond en helikopters, maar geen koffie.
Nieuwsgierig als we zijn gingen we vragen en kijken hoe of wat. Vanaf die plek kon je een helikoptervlucht maken naar de gletsjers !!
Van te voren hadden we het er al een paar keer over gehad dat we dat echt wel moesten doen. Het weer vandaag was prachtig en volgens internet zou het morgen bewolkt zijn en mogelijk regenen. Dus wat doe je dan???? Direct een vlucht regelen!!
We moesten ongeveer 20 min wachten totdat de groene helicopter terug was. In die tussentijd kregen we instructie over wat we vooral niet moesten doen zoals ramen opdraaien tijdens het vliegen.
Goed, de helicopter was gearriveerd, heeft getankt en wij konden met 4 personen instappen onder begeleiding. We kregen een koptelefoon op zodat we de piloot konden horen en moesten in de veiligheidsriemen. We stegen op en gingen direct richting de gletsjers. Heel mooi een belevenis. Boven hebben we een paar rondjes gemaakt en toen een landing op de gletsjers in de sneeuw!! Een belevenis. Gijs en ik hadden in Noorwegen ook al eens een hele mooie gletsjers beklommen en daar was het ijs en de sneeuw echt helemaal blauw gekleurd. Bij deze gletsjers waren er bepaalde stukken blauw gekleurd en hadden ook hele diepe gleuven. Heel mooi om te zien. Na de landing op de berg en de ongeveer 10 min die we daar door gebracht hebben met vooral foto’s maken zijn we weer opgestegen en daar de volgende top gevlogen. We hebben dus zowel de Franz Jozef als de fox gletsjer gezien.
Op de terugweg bleken we toch niet genoeg brandstof te hebben dus moesten we op een andere plek nog tanken waarna we terug gevlogen zijn naar ons vertrekpunt.
Voor Leo was het ook een extra overwinning omdat hij last heeft van hoogtevrees maar dit had hij niet willen missen!!!!
We vonden het allemaal geweldig en zijn toe doorgereden naar de camping in Franz-Jozef.