Picton

Picton, 1 februari
(geschreven door Leo)
Vannacht verstoorde de wind de nachtrust van Ludgard, mij en Jacqueline. Gijs slaapt overal doorheen en is ’s morgen weer fris en fruitig! Even naar de receptie gegaan en om andere plaatsen (uit de wind) gevraagd en met de reeds bekende vriendelijkheid en gastvrijheid snel geregeld. Ontbijt en op naar Shelly Beach om de “Snout Track” te bewandelen. Indicatie volgens de receptie van de camping ongeveer een wandeling van drie tot vier uur.
The Snout is een Engelse benaming voor de “snuit” van een zandworm en wordt ontleent uit de Maori – samenleving. Het land en de wandelweg, welke wij bewandelen heeft inderdaad de vorm van de snuit van een zandworm. De wandelweg voert ons langs de Picton Harbour met diverse uitzichten op de Queen Charlotte Sound. We moeten diverse heuvels beklimmen en leidt ons door diverse bossorten. Onderweg rusten we in “Bob’s Bay, zomaar een inham met aan de kant wat gras. We gaan verder en lopen richting Queen Charlotte View en laten ons toch telkenmale verrassen door de mooie uitzichten van deze inham. Uiteindelijk na twee uur aangekomen bij “The Snout” en overzie je “Shaespeare Bay”en de Queen Charlotte Sound. Op het bijgevoegde filmpje deel ik de overige highlights mede van deze wandeling. Aangezien het klimmen en dalen de nodige zweetdruppels en inspanningen heeft gekost eten we onze boterhammen op bij The Snout en gaan daarna richting Picton. De weg teruglopen moet gedeeltelijk over dezelfde weg. Wij worden verrast met een concert van een vogel (zie film), en oorverdovende krakeel van krekels (zie film).
Op tijd weer terug op de camping en boodschappen gedaan. De dagelijkse rituelen worden we gewend. Straks chatten we met Bart en Marjan en morgenvroeg met Joris en Danielle. Is alweer een week geleden. De tijd vliegt voorbij en uiteraard missen we het thuisfront.
Vandaag weer een mooie dag in de natuur doorgebracht. Morgen rijden we richting Abel Tasmanpark. Wordt vervolgd.