Te Aroha - Rotorua

24 januari Te Aroha – Rotorua
(geschreven door Leo)

Al vroeg uit de veren, want het is Nederlanddag. Gijs en Jacqueline leggen videokontakt met Wessel en Thijs, de kleinkinderen en Raymond en Marian. Het is toch knap dat op een afstand van 20.000 km het videogesprek vlotjes verloopt. Ludgard en ikzelf hebben nog chatcontact met Bart en Marjan. We missen uiteraard het thuisfront.
Na het gesprek en ontbijt de campers weer in orde gebracht om richting Rotorua te gaan. Op zich niet zo ver vandaag, maar door de bochtige wegen in Nieuw Zeeland kun je moeilijk bepalen hoe lang je er over doet.
Onderweg ( na ongeveer 20 km ) treffen we borden aan : Wairere Falls. Een waterval! De camper met de juiste neus richting waterval en na een tiental minuten komen we aan bij de parkeerplaats. De waterval is van veraf al te aanschouwen, maar je kunt dichterbij komen. Helemaal tot de top wandelen duurt 1 ½ uur. Halverwege is er een zgn. look out. Deze wandeling duurt +/- 45 minuten. We besluiten om tot de eerste lookout te wandelen. Iedereen staat versteld van de onvoorstelbare prachtige natuur, waar we doorheen wandelen en klimmen. De wandeling naar boven is niet eenvoudig, maar blijkt uiteindelijk meer als waard te zijn! (zie hiervoor de diverse foto’s)
Wat opvalt (en niet voor de eerste keer) is , dat de natuur van Nieuw-Zeeland een ongelofelijke verscheidenheid kent van de kleur groen. Zeer zeker in een totaalbeeld van een begroeide heuvel of berg valt de verscheidenheid van de kleur groen op.
Het is op het nauwe paadje erg druk met wandelaars. Het is zondag en dat merken we. De wandeling neemt een hele morgen in beslag maar we hebben tijd en vakantie! We hebben wel een kop koffie verdiend en hebben we dat op de parkeerplaats gereed gemaakt en gedronken. Even relaxen om daarna richting Rotorua te gaan. De “stinkende”stad. De weg naar Rotorua is heuvelachtig en goed te rijden. Aan onze zijde is het niet druk en schieten we aardig op. De TOMTOM wijst ons helemaal daar waar we zijn willen. Ach het blijft techniek en ze hebben niet voor niets borden langs de weg geplaatst om uiteindelijk toch maar bij het doel te geraken. We pauzeren aan het Lake Rotorua en nuttigen een boterham. Er zijn voldoende activiteiten om uit te voeren, zoals rondvaartboot, waterfietsen, helikoptervluchten etc.
Na de boterham gaan we naar Thermal village (Whakarewarewa) . Het authentiek dorp van de Maori,s. Het dorp is nog bewoond door +/- 25 families en de bezoekuren zijn beperkt. We kunnen nog inschrijven voor de rondleiding van vier uur wat we ook terstond doen.



In Thermal Village treffen we verwarmde modderpoelen (Te Werenga) aan, kokende waterpoelen(Parekohuru) en spuitende geisers aan. Bijgevoegde foto,s en video laten een beeld zien van dit dorp. Wat we niet vast kunnen leggen is de enorme stank, welke deze omgeving met zich meebrengt. De geur is die van rottende eieren en dringt tot diep in de neusgaten door.
De gids, (Honny) een Maori, vertelt ons op een zeer onderhoudende manier de historie en het heden van zijn bevolking en dorp. Een huis is niet zo maar een huis. Als je de foto aanschouwt met het plein ervoor, wat overigens het ontmoetingshuis is, heeft het huis een betekenis.
Het aanzicht van het huis en het huis zelf doet de Maori denken aan de “grand Aunt-sister”.
De aflopende voorzijde zijn de linker – en rechterarm. De Pilaren links en rechts zijn de benen. Het raam zijn de ogen en de deur is de mond. De pilaar in het midden is de ruggengraat en als je het huis binnentreedt kom je in het hart van de Aunt-sister.
Al met al een hele levensfilosofie, welke de Maori-bevolking erop na houdt. En als je het verneemt een heel begrijpelijke filosofie.
Ook wordt er gestoomd op de warmte van de aarde. Als de werkende Maori, s het dorp ‘s morgens verlaten worden het eten en de bak geplaatst, waar het de gehele dag gestoomd wordt om bij thuiskomst na het werk direct het gesto0omde eten te kunnen nuttigen. (zie foto)
Het tweede huis is het huis van de kleinzoon van de Aunt-sister. Hij heeft een blank uiterlijk en dat komt omdat de Aunt-sister met een Engelsman is gehuwd geweest. De kleinzoon hebben we ontmoet en nodigde ons uit om morgen naar de oorspronkelijke Maori-dansen te kijken. We weten nu nog niet of we opzijn uitnodiging ingaan.
Om vijf uur werd het dorp gesloten voor toeristen en reden we richting camping. We kozen wederom voor een top 10 Holiday-park. Ze hebben nu eenmaal tot op heden debeste uitstraling.
Al met al, wederom een zeer indrukwekkende, leerzame en onderhoudende dag .