Qibao

15 januari

(geschreven door Jacqueline)

Met Manuela hadden we afgesproken dat we haar vandaag bij het “waterdorp”zouden ontmoeten. Volgens haar was het ongeveer 1 ½ uur met de metro. Wij dus op tijd op en op pad. In 1e instantie ging het heel goed met de metro maar toch een klein foutje gemaakt waardoor we wat heen en weer moesten. Uiteindelijk om goed en wel 11.00 uur op de afgesproken plaats. Ludgard en ik hadden het natuurlijk weer koud en de mannen wilde koffie dus een tentje opgezocht en daar lekkere mokka koffie gedronken. Dit is naar mijn smaak meer slagroom en chocolade dan koffie, maar het was wel lekker.
Toen naar het “waterdorp” (Qibao) Dit is vooral een Chinese bezienswaardigheid en minder bekend bij de buitenlandse toeristen. Wij waren dus vandaag de bezienswaardigheid, werden dus regelmatig door jong en oud goed geobserveerd. We zagen regelmatig kinderen met open kruizen in hun broek om zodoende ter plaatse de kleine en de grote behoefte te doen op straat. Gewoon bukken en klaar.
Met een bootje hebben we een klein tochtje op de rivier gemaakt. De man inde het geld en de vrouw kon roeien met de boot door het “boomen”met een stok. Zoals we dat kennen van de schommeliers in Venetië.
Leuk om rond te lopen en in de verschillende musea te kijken. Dit waren kleine museumpjes waar vooral oude ambachten te zien waren zoals bewerking van katoen, pandhuisje, miniatuur meubeltjes en kleine voorwerpen die van stenen gemaakt waren. Ook zijn we nog bij de schimspeler geweest en het poppenmuseum Verder natuurlijk weer een hele straat met alleen maar eettentjes. Leo en Ludgard waren daar niet zo over te spreken, ze vinden het er vies uitzien en stinken, worden er misselijk van. Verder wordt er ook weer volop Chinese rotzooi verkocht.! Tussendoor heeft Leo nog geprobeerd ballonnen kapot te schieten maar dat viel niet echt mee, 3 van de 5 waren raak. Natuurlijk was er meteen een opstootje want welke idioot betaald nu om een ballon kapot te schieten!
Wat ik vooral ook erg leuk vond was het bekijken van een ziekenhuisje!!! Het is echt wel heel anders dan in Nederland. Ik begrijp nu ook niet waarom men in Nederland zoveel waarde hecht aan privacy! Hier kom je bij de dokter en daar om heen staan ook alle andere mensen die ook bij de dokter moeten zijn, dus iedereen kan horen en misschien ook wel zien wat er allemaal met jou gebeurd. Het ziekenhuisje was een soort huisartsenpost waar men de patiënt onderzoekt, bloed afneemt en dat soort dingen. Wat ook wel leuk is om te vertellen is dat je eerst moet betalen voordat er iets gebeurd.
We hebben jammer genoeg geen ziekenzaal gezien.
Tussen de middag in een soort Chinese snackbar wat gegeten, smaakte goed.
Tegen 16.30 uur weer terug naar de metro, afscheid genomen van Manuela en terug naar het hotel. Ging nu in sneltreinvaart, we waren binnen 1 uur terug.
Morgen op naar Nieuw-Zeeland!!!