Wandeling 2e dag Old City Shanghai

Shanghai, dag 2, 14 januari
(geschreven door Leo)
Na een rusteloze nacht, welke veroorzaakt is door de jetlag? en de vele indrukken van de eerste dag ontbijten we al vroeg. Vandaag hebben we Manuela de gehele dag ingehuurd met als doel om ons het echte Chinese leven te laten ondervinden.
Dichtbij het hotel is de Jingan tempel, (Boedha) die we als eerste zullen aandoen. We hebben gisterenavond in de overvloedige lichtzee deze tempel in haar pracht en praal zien schitteren. De wandelweg naar de tempel leidt ons door een prachtig aangelegd park, waar de plaatselijke bevolking al vroeg haar yogaoefeningen en danspassen oefenen. Jacqueline en Ludgard werden uitgenodigd om met de plaatselijke dansgroep het optreden te completeren. Zie hiervoor het filmpje en foto.
De tempel is voor ons een hele belevenis en indrukwekkend. Inhoudelijk kunnen wij niet beoordelen welke geloofsovertuiging de aanhangers van het boeddhisme hebben maar de mensen beleven het intens. Ook hier weer de nodige wierook om het geloof bij te staan.
Na het bezoek aan de tempel wandelen we richting metro. De metro in Shanghai is schoon, duidelijk en kost in verhouding weinig. Het blijkt dat een rit met ons vijven elke keer maximaal 16 yuan kost. (omgerekend 1.60 euro) In de metro wordt het wel duidelijk dat er veel Chinezen in dit land leven. Druk, druk, druk en gedisciplineerd in- en uitstappen.
We rijden naar “People’s Square” om nadien koffie te drinken in het Shanghai Art museum.
Vandaag staat de Old Citytour op het programma. We willen niet het toeristische high-lights zien, maar het “echte”Chinese dagelijkse leven.
De confrontatie met dit leven is een slag in het gezicht in contrast met de bevindingen van de eerste wandeldag. Vanuit het mondaine, rijke centrum wordt je met de neus op de feiten gedrukt hoe het leven in de volkswijken zijn dagelijkse rituelen ondergaat.
Vooralsnog hebben wij geen vergelijking met andere volkswijken in grote wereldsteden, maar de eerste reactie en netvlieservaringen ontstemmen ons. De huizen kennen in Shanghai geen verwarming. De bevolking verwarmt het huis met een “draaiende”airco of in de zomer verkoelen ze de ruimte ermee. Overal (foto) zie je wasdraden hangen met daaraan de kleurrijke ( of inmiddels door het vele wassen, vale) kleding en wat typeert vlees of vis wat te drogen hangt (foto). In deze winterperiode is er de mogelijkheid om zonder muskieten en overig ongedierte het vlees voor de zomerse consumptie buiten te drogen te hangen. Biggetjes, eenden, honden, katten?, lever, tongen, varkenspoten en nog veel meer onbekende vlees- en vissoorten hangen te drogen in de koude winterzon. Voor westerse begrippen ziet het er allemaal zeer onsmakelijk uit, gewassen? zweetkousen en onderbroeken etc. naast het vlees. Je went overigens wel snel om deze aanblik te accepteren.
De plaatselijke bevolking leeft in, over het algemeen, bewaakte communes. Koken en wassen gebeuren gezamenlijk in de buiten het huis geplaatste kookhok en wasbak. (foto). Ook is er maar een toilet voor alle bewoners van die commune. Hygiëne is hier een ander begrip dan bij ons. De bevolking in deze volkswijken leeft op straat en hechten weinig waarde aan luxe in het huis. De meesten hebben een mobiel en een kleuren-tv, maar voor rest is het armoe troef. Ze wonen met het gehele gezin in een soort woonkamer, waar wordt gegeten en geslapen. Wandelend door de smalle straatjes en overstelpt met kleine zelfstandigen, waarvan de meesten al buiten kokend hun etenswaren aan de man trachten te slijten, bekruipt je het gevoel dat deze inwoners in hun hoedanigheid en mogelijkheden toch een behoorlijk leven leiden.
Niet alleen zij zijn voor ons een bezienswaardigheid, maar ook wij worden met een lach en een wijzende vinger bekeken. Overal in de stad en ook in de volkswijken zie je bouwactiviteiten om of plaats te maken voor hoogbouw of om de oude glorie te bewaren. Zou het te maken hebben met de naderende expo 2010?. Voor het oog van de wereld dient Shanghai ( China) zich te presenteren als een mondaine, moderne wereldstad met de discipline van de communistische stelregels. Wij zien alleen de buitenkant in dit kort tijdsbestek, maar vermoeden dat de wereld een ander beeld krijgt van het communistisch China dan het in werkelijkheid wordt gepraktiseerd. Wat wel opvalt, is dat bijna op elke hoek van de straat, in elk groot gebouw mannen in uniform en in het bezit van walkietalkie de situatie trachten te controleren. Wat de inhoud is en welke voldoening deze beroepen geven is ons tot op heden onduidelijk. Het houdt in ieder geval de mensen wel bezig, zodat ze geen crimineel gedrag zouden kunnen vertonen. Maar is het aannemen van geld, omdat je dan geen bon krijgt, ook niet een bepaalde mate van crimineel gedrag?. Blijkbaar viert corruptie al hoogtij in het dagelijks leven.
Terug in de smalle straatjes komen de kookgeuren je tegemoet. Overal etende mensen. Wat ze soms eten is voor ons onduidelijk en wagen ons niet om deze maaltijden ook te nuttigen. Soms is de aanblik van de keuken en de daarbij behorende etenswaren al een reden om de magen om te laten draaien. We zijn dan ook niets gewend! We houden het deze middag bij een gestoomd bolletje brood met daarin verwerkt wat groenten. Manuela neemt een bolletje brood met vlees, maar zij woont al wat langer in Shanghai.
Al met al de gehele middag door deze straatjes gestruind om indrukken op te doen van het dagelijkse leven. We hebben ook nog de beroemde zig-zagbrug bewandelt en het beroemde theehuis gezien. Ook Hier weer gesloten wegens bouwactiviteiten. In het verlengde van de brug liggen de klassieke tuinen (foto) Voor de kleuren in deze tuinen hebben we het verkeerde seizoen uitgekozen. Er staat niets in bloei, maar de tuinen zijn wel een rustplaats in deze drukke omgeving. Via allerlei straatjes in de Old City (commercieel) richting rivier gelopen.
De bekende boulevard (bund) is helaas niet wegens bouwactiviteiten te bewandelen dus proberen we tegen vier uur nog een boottocht te maken over de rivier, maar helaas er vaart maar een boot, de tocht duurt een uur en de boot vertrok te laat, dus die activiteit slaan we over, maar we gaan wel met de pont oversteken. (kosten p.p. 0,25 euro). Als kippen in een hok (foto) staan we te wachten om over te steken. De skyline vanuit de pont is prachtig (film) en indrukwekkend. Na 2 minuten staan we al aan de overkant en is het tijd om koffie en thee te drinken. We kiezen toch maar weer voor een bekende naam (Hooters). Veiligheid voor alles?
De avond ( 17.30) valt en de magen lonken naar westers voedsel. We hebben vandaag nog niet veel gegeten dus op naar (jawel) de pizzahut! Jacqueline, Ludgard en Gijs bestelden een lekkere pizza. Ikzelf een salade. Het eten wordt schijnbaar niet tegelijkertijd opgediend, dus nadat Gijs zijn laatste stukje pizza had verorberd (Jacqueline en Ludgard waren al geruime tijd gereed met eten) richting hotel, waar we in de lobby de dag nog eens gevieren doornamen onder het genot van een drankje.
Om half elf zijn we naar bed gegaan, want ook morgen geldt: Vroeg op om, want we gaan naar Qibao. Hier komen nagenoeg helemaal geen westerlingen. We willen Shanghai in al haar glorie meemaken.


Opmerking:
filmpjes downloaden lukt nog niet. Worden later toegevoegd.